Autor znany i ceniony, ale dla mnie zupełnie obcy (nie licząc ekranizacji). Na półce leża jak wyrzuty sumienia i się kurzą dwie grube książki - ale jakoś nie mogę się zabrać ani za Wojnę i pokój ani za Annę Kareninę ...
W bibliotece wypatrzyłam cieniutką książeczkę z utworami Tołstoja i wzięłam bez zastanowienia.
Bardzo spodobały mi się te miniatury literackie. Proste opowieści o tym, co w życiu jest najważniejsze. Jeśli ktoś jest na życiowym zakręcie i nie wie, co począć, wydaje mu się, że za mało w życiu osiągnął - powinien przeczytać i zastanowić się na przesłaniem opowiastki Ile ziemi potrzebuje człowiek. Tak naprawdę do życia potrzebne jest niewiele, nie warto czasem gonić nie wiadomo za czym i szukać szczęścia w świecie, bo to co naprawdę ważne jest na wyciągnięcie ręki. Przeczytałam pięć opowiadań (Ile ziemi potrzebuje człowiek, Trzej starcy, Pielgrzymka, Jak mały diabeł zasłużył na chleb, Świeca wielkanocna) - wszystkie przesiąknięte są duchem chrześcijańskim i mądrością życiową. Pokazują, że szczęście człowieka zależy nie od tego, co posiada, ale od tego jaki jest i co daje z siebie.
Moja ocena: 4,5/6
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz